Other
zeinab shokoohi; Mohammad Bakhshoudeh; Mahdi Asgari
Abstract
Subsidies reform in Iran started in 2010 after the implementation of the Targeted Subsidies Plan. Increasing the efficiency and productivity of production units through price realization was a main objective of this policy. However, the resulting spike in input and output prices challenged the achievement ...
Read More
Subsidies reform in Iran started in 2010 after the implementation of the Targeted Subsidies Plan. Increasing the efficiency and productivity of production units through price realization was a main objective of this policy. However, the resulting spike in input and output prices challenged the achievement of the policy goals. The main purpose of this article is to compare the efficiency of the dairy farms in Iran before and after the Targeted Subsidies Plan was implemented. We used a sample of longitudinal data over the years 1990, 1993, 2000, 2007, 2013, 2016, and 2019 covering 11 regions in 18 provinces and applied stochastic frontier analysis by imposing the monotonicity condition to evaluate efficiency and productivity of the farms. The estimation results show that the unrestricted production frontier is not monotonic in energy and labor. Therefore, imposing a monotonicity condition reduces estimation bias which is critical for policymaking. Unbiased estimation of productive efficiency resulting from imposing the monotonicity condition ranges from 0.72 to 0.86, depending on the region. Results also show a 17% reduction in the production efficiency of the examined dairy farms after the subsidy reform plan which is against the policy goals. The regional differences in the efficiency of intensive dairy farming indicate the need for the more regionally specific supplementary policy, in terms of support schemes and subsidy reforms.
Total authors
Abstract
سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی (FDI) به عنوان بخش جدایی‌ناپذیر از یک نظام اقتصادی باز و موثر بین المللی و عاملی کلیدی برای رشد و توسعه بین کشورها محسوب می‌شود. ایران به دلیل ...
Read More
سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی (FDI) به عنوان بخش جدایی‌ناپذیر از یک نظام اقتصادی باز و موثر بین المللی و عاملی کلیدی برای رشد و توسعه بین کشورها محسوب می‌شود. ایران به دلیل برخورداری از منابع عظیم نفت و گاز و همچنین بازارهای نسبتاً بزرگ، پتانسیل بالایی برای جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی به مراتب بیشتر از عملکرد خود دارد. این در حالی است که اعمال تحریم‌های مختلف بر کشور در سال‌های اخیر با ایجاد فضای روانی خصمانه و ریسک بالای فعالیتهای اقتصادی منجر به کاهش سرمایه گذاری مستقیم خارجی شده است.در این مقاله قصد داریم با استفاده از روش کنترل ترکیبی (SCM) به بررسی تاثیرات گسترده تحریم‌های اقتصادی اعمال شده توسط ایالات متحده بر FDI ایران بین سال‌های 1980 تا 2020 بپردازیم. ما از طریق SCM تفاوت FDI را بین کشور تحت درمان (ایران) و ترکیبی (ایران ترکیبی) تخمین می‌زنیم.نتایج نشان می‌دهد که تحریم‌ها منجر به کاهش تقریبا 12 میلیارد دلاری سرمایه گذاری مستقیم خارجی در مقایسه با وضعیت بدون تحریم شده است. به دنبال تشدید تحریم‌ها در دولت ترامپ و خروج ایالات متحده از برجام، اثرات منفی کاهشFDI به اوج خود یعنی 20 میلیارد دلار در سال 2020 رسیده است. علاوه بر این، آزمونهای دارونما نشان می‌دهند که نتایج از نظر آماری در سطح 10٪ معنادار هستند.
