رمضان حسین زاده؛ نورالدین شریفی
چکیده
در این مطالعه از تحلیل تجزیه ساختاری در الگوی داده- ستانده برای بررسی اثر تغییر ساختار فناوری بر تولید کل در استان سیستان و بلوچستان در دوره 1385-1390 استفاده شده است. تغییرات ساختار فناورانه به دو عامل تغییر در ساختار نهاده‌های واسطه‌ای (جانشینی نهاده‌ها) و تغییر در پیوند مستقیم پیشین تجزیه شده است. نتایج نشان می‌دهد که اثر تغییر ...
بیشتر
در این مطالعه از تحلیل تجزیه ساختاری در الگوی داده- ستانده برای بررسی اثر تغییر ساختار فناوری بر تولید کل در استان سیستان و بلوچستان در دوره 1385-1390 استفاده شده است. تغییرات ساختار فناورانه به دو عامل تغییر در ساختار نهاده‌های واسطه‌ای (جانشینی نهاده‌ها) و تغییر در پیوند مستقیم پیشین تجزیه شده است. نتایج نشان می‌دهد که اثر تغییر پیوند مستقیم پیشین در همه بخشها منفی بوده است؛ ولی اثر جانشینی نهاده‌ها در دوازده بخش دارای اثر مثبت و در نه بخش دیگر دارای اثر منفی بوده است. جانشینی نهاده‌ها در بخشهای "کشاورزی" و "حمل و نقل" بیشترین اثر مثبت بر تولید کل منطقه را داشته است و بخشهای "صنایع غذایی" و "هتل و رستوران" بیشترین اثر منفی را داشته است. این عامل موجب کاهش 89/20 میلیارد ریال در تولید کل منطقه شده است. تغییر در پیوند مستقیم پیشین موجب کاهش تولید منطقه به مبلغ 89/8270 میلیارد ریال شده است.
