نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 بخش اقتصاد دانشگاه شیراز
2 دانشجوی دکتری بخش اقتصاد دانشگاه شیراز
چکیده
هدف اصلی مقاله‌ی حاضر، به دست آوردن میزان بهینه‌ی مخارج مربوط به حفاظت از حقوق مالکیت، نرخ رشد و سهم آن از کل مخارج دولت و بررسی مسیر بهینه ی آن‌ها به کمک جریان بهینه ی رشد اقتصادی در چارچوب یک الگوی رشد درون زا است. برای رسیدن به این هدف، در ابتدا مفهومی با عنوان شعور اجتماعی نسبت به حفاظت از حقوق مالکیت (میزان درک جامعه از اهمیت حفاظت از حقوق مالکیت) معرفی و سپس الگوی رشدی متفاوت با مطالعات موجود تدوین شده است. در مرحله دوم، مسیر بهینه با توجه به فروض جدید طراحی و به کمک آن میزان بهینه‌ی سطح، سهم و نرخ رشد مخارج دولت در بخش حفاظت از حقوق مالکیت محاسبه شده است. همین رابطه بین مخارج دولت در بخش حفاظت از حقوق مالکیت با شعور اجتماعی نسبت به آن، نرخ تنزیل و کسری بودجه ی دولت به صورت نظری استخراج و به صورت تجربی برای اقتصاد ایران مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج حاصل از حل الگو نشان دهنده ی رابطه ی معکوس بین کسری بودجه و مخارج دولت در بخش حفاظت از حقوق مالکیت است. همچنین دولت هر جا احساس کند که مردم از شعور اجتماعی بالایی نسبت به حقوق مالکیت برخوردارند، می تواند هزینه‌های خود را در بخش حفاظت از حقوق مالکیت کاهش دهد که این به معنی کاهش نرخ رشد مخارج مربوط به حفاظت از حقوق مالکیت می باشد. از دیگر یافته‌های این تحقیق آن است که در صورت افزایش کسری بودجه، دولت مقدار مخارج در بخش حفاظت از حقوق مالکیت کاهش می دهدد. همچنین نتایج حاصل از کالیبره کردن الگو با توجه به مقادیر متغیرها و پارامترهای اقتصاد ایران در نقطه بهینه ی با تولید ناخالص داخلی بر اساس سال 1386 برابر با 89/2 میلیون میلیارد ریال نشان داد که برای داشتن نرخ رشد پایدار اقتصادی 6 درصد، میزان مخارج دولت در بخش حفاظت از حقوق مالکیت باید برابر با 26/0 میلیون میلیارد ریال باشد که 31 درصد از کل مخارج دولت در نقطه بهینه است.
کلیدواژه‌ها
)