نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
چکیده
چکیده
در این مقاله از روش زنجیره مارکف و برنامهریزی پویا برای ارائه الگویی جهت اتخاذ سیاست مطلوب بخشودگی و کاهش فرار مالیاتی بر اساس اطلاعات سالهای 1388-1384 استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان داد که میزان فرار مالیاتی در طول دوره مورد بررسی 6714 میلیارد ریال بوده است که با ارائه 4 درصد بخشودگی مالیاتی به مشتریان، میزان عدم پرداخت مالیات دریافتی به میزان 3108 میلیارد ریال کاهش خواهد یافت. ضمن اینکه با در نظر گرفتن حالتگذار دریافت مالیات و تنزیل آن براساس ارزش فعلی، ارزش جریانهای نقدی آینده مالیات دریافتی در طول دوران گذار دریافت مالیات برابر با 16034میلیارد ریال خواهد شد که این مبلغ برابر با 11 درصد کل ارزش مالیات دریافتی در کل دوره میباشد. با توجه به اهمیت تصمیم گیری جهت بخشودگی مالیاتی با استفاده از روش برنامهریزی پویا، شاخص بخشودگی مالیاتی بر حسب سربهسر، مشخص شد. بر این اساس در حالتی که ارزش عامل تنزیل کمتر از 22 درصد باشد، سیاست مطلوب برای افزایش درآمد مالیاتی، عدم بخشودگی مالیاتی به مشتریان است و در صورتی که عامل تنزیل بیش از 22درصد باشد، سیاست مطلوب ارائه بخشودگی به مشتریان خواهد بود.
کلیدواژهها